آیا سالی فاجعه بار در پیش است؟/کاهش پنجاه درصدی مخاطب اکران نوروز نسبت به سال گذشته
مجله فرهنگی «هفت راه»- گروه سینما: بهمن‌ماه سال گذشته و در زمان برگزاری آخرین جشنواره فیلم فجر، با مشاهده‌ی فیلم‌های حاضر در جشنواره، بیش از تمام موضوعات در مورد این مسئله بحث کردیم که به احتمال فراوان در اولین سالی که فیلم‌های سینمایی تماما محصول مدیریت فرهنگی دولت یازدهم هستند، شاهد کاهش شدید تعداد مخاطب نیز خواهیم بود و آثار حاضر در ویترین یک سال سینمای ایران نمی توانند رغبتی را در کسی برای رفتن به سینما برانگیزند و مدیران سینمایی دولت باید منتظر یک شکست باشند.
به گزارش “هفت راه” به نقل از رجانیوز، حالا اما با گذشت نزدیک به یک‌ماه از آغاز اکران نوروزی سال ۱۳۹۴- که پرفروش‌ترین فصل اکران سال نیز هست- آمارهای ارائه شده، آن هم با بلیت‌های هشت هزار تومانی، چندان خوشایند نیستند و نشانه‌های تائید حرف‌های منتقدین در زمان جشنواره کم‌کم دارند آشکار می‌شوند و قطعا باید نگران اقتصاد شکننده سینمای ایران در سال پیش‌رو و فاصله‌ی بیش از پیش مردم با سینما بود.
اکران نوروزیسال ۹۴ اندکی زود‌تر و از بیستم اسفندماه و با پنج فیلم «ایران برگر» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی، «طعم شیرین خیال» اثر کمال تبریزی، «رخ دیوانه» ساخته ابوالحسن داودی، «استراحت مطلق» اثر عبدالرضا کاهانی و «روباه» به کارگردانی بهروز افخمی در پنج گروه اصلی آغاز شد، اما بر اساس آمارهای اعلام شده، میزان مخاطبان سینما در نوروز ۹۴ نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش ۵۳.۸ درصدی داشته است.
در میان ۵ فیلم نوروزی، تاکنون «ایران برگر» با فروش یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی رکوردار فروش است و«رخ دیوانه» نیز با حدود یک میلیارد تومان فروش در مکان دوم قرار دارد. بنابراین، فاصله این رقم‌ها با ارقام پیش بینی شده توسط سازندگان بسیار عمیق است و قطعاً هیچ یک از این پنج فیلم حتی با دو برابر این فروش نیز توان بازگرداندن هزینه تولیدشان را ندارند.
در اینجا باید به این نکته اساسی توجه کرد که جمع فروش پنج فیلم اکران نوروزی- که تازه جزو فیلم‌های پراستقبال جشنواره فجر محسوب می‌شدند- بعد از گذشت یک‌ماه به ۴میلیارد هم نمی‌رسد، درحالیکه سال گذشته در همین زمان فیلم‌های «معراجی‌ها»ی مسعود ده‌نمکی بیش از ۴، «طبقه حساس» کمال تبریزی بیش از ۵ و فیلم‌های «چ» ابراهیم حاتمی‌کیا و «خط ویژه» مصطفی کیایی نیز با وجود قیمت پایین‌تر بلیت بیش از دومیلیارد فروش داشتند و این نشاندهنده‌ی کاهش معنادار مخاطب نسبت به سال گذشته است.
این درحالیست که فیلم‌های به نمایش درآمده در اکران نوروز جزو معدود فیلم‌های قصه‌گوی عامه‌پسند جشنواره به حساب می‌آمدند و با این وجود می‌توان پیش‌بینی روزهای بدتری را برای سینمای ایران نیز داشت.
بنابراین به نظر می‌رسد سال پیش‌رو، به عنوان اولین سالی که وضعیت سینمای ایران تماما نتیجه‌ی مدیریت مدیران فرهنگی دولت یازدهم است چندان نمی‌تواند سال امیدوارکننده‌ای برای سینما باشد و مسکن‌هایی مانند افزایش قیمت بلیت برای بالا بردن آمار فروش نیز درنهایت نتیجه عکس خواهند داد و باعث ریزش بیشتر مخاطب سینما خواهد شد.
در این بین همچنین اصرار بیش از حد مدیران سینمایی دولت بر حمایت روزافزن از آثار تجربی و شبه‌روشنفکرانه و دادن انواع و اقسام امکانات برای تبلیغ فیلم‌های بی‌مخاطب گروه هنر و تجربه و امثالهم نیز طبعا بر شدت بحران مخاطب سینما خواهد افزود.
اما در نهایت آنچه بیش از عدم توفیق مورد انتظار در اکران نوروزی نگران کننده است، استمرار این وضعیت اقتصادی برای سینمای ایران در سالیست که در رزوهای آغازینش قرار داریم و قطعا اگر قرار باشد فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره سی و سوم، مبنای فروش باشد، نباید انتظار یک اتفاق بزرگ را در اقتصاد سینمای ایران داشت و باید منتظر یک پسرفت شدید نسبت به سال گذشته و فاصله بیشتر مردم با سینما بود.
