فراستی: «خانه پدری» در تمام عمرم تنها فیلمی است که با اکران نشدنش موافق بودم، به خصوص در خارج!
مسعود فراستی در برنامه گفت: فکر می‌کنم چهار ـ پنج سال پیش نظرم را درباره «خانه پدری» پرسیدند و نظر را گفتم. آن موقع گفتم فیلم ـ و نه فیلمساز ـ ضدملی است و همچنان بر این باورم که فیلم ضدملی است.
«خانه پدری» از نظر تکنیکی، فضاسازی و خلق شخصیت‌ها به شدت ضعیف است و ابداً فرم ندارد! در لحظه دخترکشی، جای دوربین عیاری را اگر در نظر بگیرید ـ که به نظرم نآاگاهانه است اما در دفاع از خشونت است.
اشکال دوم فیلم، تعمیمی است که عیاری می‌دهد؛ واقعه‌ای که ۸۰ سال است ادامه می‌یابد و مدام در یک دایره بسته تکرار می‌شود. من در تمام طول عمرم این اولین فیلمی بود که آن زمان موافق بودم اکران نشود؛ به خصوص در خارج! چون در خارج نمایش آن فیلم به معنی این است که ایرانی‌ها نه تنها فاندامنتالیست هستند بلکه تروریست هستند و نزدیک به داعش و طالبان! آیا این تعمیم با آگاهی و شعور انجام گرفته است؟ به نظرم من، عیاری در دام موضوع افتاده است و عامدانه نیست. اما این تعمیم دیگر بیشعورانه نیست، یک جامعه «خانه پدری» است که ۸۰ سال زن‌ها در آن توسری‌خور و هیچ‌کاره هستند و مدام مردسالاری برقرار است و مدام جنایت را ادامه می‌دهد.
من با خوشحالی این حرف را نمی‌زنیم، با ناراحتی این را می‌گویم که جای دوربین عیاری به گونه‌ای است که فیلمش را به اثری ضدملی و ضدخانواده تبدیل می‌کند.
موضعم اکران فیلم «خانه پدری» بود، چون بعد از این همه سال سکوت و بایکوت، این خودبخود یک تابو شده بود که عده‌ای می‌خواهند آن را ببینند. چون وقتی اکران می‌شد، همه آن را می‌دیدند و می شد آن را یک نقد جامع فرهنگی در یک جامعه رو به جلو. اما با پایین آمدن فیلم این امکان بسته شد.
