سینما؛ نه تیمارستان!
قیافه نوید محمدزاده ذاتا آدم را عصبی می‌کند. حالا تصور کنید که باید یک ربع روبروی پرده سینما بنشینیم و دست و پا زدن‌های او برای جلوگیری از قصاص اسیدپاشی و ریختن قطره اسید در چشمانش را تماشا کنیم! به خدا ما فقط می‌خواهیم فیلم ببینیم. تیمارستان که نیست…
